BLOG
Al jaren lees, leer en schrijf ik van alles over het nieuwe tijdperk en voelde ik ook dat het eraan zat te komen. Ik wilde ook graag geloven in die wereldwijde transformatie. Een transformatie naar meer bewustzijn en echtheid; van doen naar zijn. Terug naar de eenvoud en je kern, naar het geluk vinden in jezelf in plaats van buiten jezelf en dit geluk naar de wereld brengen in plaats van andersom. Toch merkte ik het nog maar mondjesmaat en zag ik net zo goed een tendens naar meer drukte, een hogere prestatiedruk, meer window dressing etc. Stilstaan was geen optie, eenvoud is saai en de angst voor verveling maakt dat we altijd bezig zijn. We lopen weg voor de confrontatie met onszelf. Ik vond het soms wat verwarrend en tegenstrijdig, ook in mezelf.
Regelmatig vond ik het best lastig om op mijn ‘stip’ te blijven staan en me niet te laten leiden door allerlei zaken buiten mezelf, hier mijn zekerheid aan te ontlenen en mee te gaan met drukte als identiteit. En toch.., nu valt alles op zijn plek. Sinds 2011 ben ik aan de slag en heb ik mijn kern en essentie geladen met mijn talent, mijn passie en missie, mijn waarden en weet ik wat mijn vorm is waarmee ik iets in de wereld tot uitdrukking kan brengen. In mijn boek “Trouwen met jezelf” heb ik dit proces en de opbrengst ervan opgeschreven. Niet, omdat ik er zo trots op ben of omdat ik vind dat jij er ook wat mee moet, dat mag je helemaal zelf bepalen. Wel omdat ik geloof dat er veel herkenning is en het doorleefde lessen zijn die jou misschien ook een handreiking bieden.
Het jarenlang onkruid weghalen, bemesten en zaaien maken dat ik nu kan oogsten. Blijven staan in alle heftigheid die er is en kijken en leven vanuit mijn kern. Mijn potentieel dat er al die tijd al zat nog beter benutten en niet gaan handelen vanuit angst of paniek.
Deze crisis leidt tot een paradigmawissel, een fundamenteel anders kijken. Je komt er niet (meer) met oude leiderschapsstijlen, systemen of patronen. Het is de kunst om ondanks de ellende en beperkingen, de mogelijkheden te zien, de boodschap te horen en de opgedane inzichten te integreren in de ‘nieuwe’ en toekomstgerichte leer-, leef- en werkstijl.
Ben ik bang dat onze activiteiten gericht op ontwikkeling van mens en organisatie afnemen? Nee, want meer dan ooit te voren is en komt het aan de orde. Het is gaande in het NU, je hoeft het alleen maar te zien. Je kunt niet door op de oude voet of zoals je het gewend was, omdat het niet meer gaat werken in de nieuwe wereld. Hier kun je maar beter de kwetsbare dialoog over gaan voeren en mensen bij helpen. Niet vanuit oude theorieën, modellen of conditioneringen, want die bieden een vals houvast of gaan uit van een maakbaarheid die niet blijkt te bestaan.
Mensen helpen in hun ont-wikkeling en bezielend leiderschap zijn geen trucjes die je even doet. Het begint in alles bij jezelf, jij bent hierin het voorbeeld en instrument. Je kunt mensen niet leiden naar waar je zelf niet bent geweest. Als je niet verbonden bent met jezelf of niet vanuit jouw essentie in leven en werk staat, is het lastig van waarde en betekenis te zijn voor de ander. Het gaat om het bevrijden van het potentieel dat er al die tijd al was, het expliciet maken van al die unieke en kostbare stippen. Van hieruit kun je vervolgens ook de organisatie als geheel met een hele grote stip duurzaam en onderscheidend op de kaart zetten.
Als je nooit stilgestaan hebt en weet wat jouw essentie vertegenwoordigt dan voel je je misschien meer dan ooit verloren en overgeleverd aan de omstandigheden. Omstandigheden die voor een deel ook uit onszelf voortkomen. Hier is werk te doen waar ik graag en met heel veel compassie een bijdrage aan lever. Mensen en teams helpen hun stip te verwoorden, hun innerlijk rijkdom te ontdekken en te benutten en vanuit dit vertrouwen en deze vrijheid met elkaar in verbinding staan en tot nieuwe inzichten en ideeën komen. Het continueren en integreren van de creativiteit en veerkracht die je nu overal ziet ontstaan.
Focus je juist nu op de mogelijkheden in plaats van de moeilijkheden en geef ook ruimte aan verdriet. Grijp de kans om los te komen van oude denkbeelden die geen functie meer hebben in de nieuwe context. Laten we de vleugels die we vanuit angst en controle hadden opgeborgen weer gebruiken, laten we gaan vliegen.
Mede geïnspireerd op de boeken van Jan Bommerez
Renate O’Prinsen
